احساس سبکیِ عجیبی میکنم. آرامشی که مدت ها بود گمش کرده بودم، امروز با حرف هات بهم برگردوندی. میدونم نمیتونم جبران کنم، فقط میتونم بگم یه دنیا ممنونم ازت.
علامت سوال های بزرگی که تمام این مدت آزارم میداد، شک ها و تردید هام، تناقضاتی که عذابم میداد، خیلی هاشون برام قابل درک شدن. حالا احساس میکنم میتونم از یه دیدِ دیگه به این یه سال نگاه کنم، از دیدی که تا به امروز نمی تونستم. دیدی که بهم آرامش میده و باورهام رو زیر سوال نمی بره! شاید خیلی از این هایی که گفتی رو خودمم میدونستم، ولی شنیدنشون از کسی که تا حد زیادی قبولش دارم، باعث شد باور کنم اشتباه نمیکردم، توجیه نبوده افکارم! از واقعیت دور نبوده.
نمیدونم چطور باید حسم رو بیان کنم، فقط میدونم حالا خیلی راحت تر میتونم با وضعیت فعلیم کنار بیام، یه تلنگر لازم داشتم! مرسی

حذف کردم اون "درباره ی من" کذایی رو! بهتره بگم، افکاری مشابه اون رو از ذهنم حذف کردم، دیگه احساس نمیکنم باهام بازی شده باشه یا بهم دروغی گفته شده باشه، احساس میکنم حالا در مورد آدم ها چیزهایی رو فهمیدم که تا قبل از این نمیدونستم!

پ.ن. هرچی میگذره بیشتر دارم به بشر بودن خودم شک میکنم!! رسما جغد شدم!

شب و روزم یه کم جاهاشون عوض شده
